Ο Γάμος

 

Τομάτας 4.

 Η Κάθοδος των Ρώσων

 Τομάτας > 1. > 2. > 3. > 4. > 5. > 6. > 7.  > 8. > 9. > 10. > 11. > 12.

- Τομάτα, παίξτε ένα τελευταίο χορευτικό  ... είπε ο κουμπάρος ... και πάρτε και 3 λεκέδες (λεκές = υπολογιστική νομισματική μονάδα της εποχής) για να το παίξετε καλά!

Τομάτας, Μαέστρος, Δελφίνης

Ο κουμπάρος έτεινε την παρακαμπτήριο κάρτα προς τον Διαδίκτυο και αυτός εκτελώντας χρέη λογιστή, «ολοκλήρωσε την συναλλαγή» από κάποιο κινητό τερματικό. Ο Τομάτας χαμογελαστός-γελαστός, κούνησε καταφατικά το κεφάλι και γύρισε ελαφρά πίσω στους άλλους.

 - Σι μπεμόλ ... είπε, έφερε την φυσούνα στο στόμα, συγχρόνως τα μάγουλά του φούσκωσαν υπερβολικά, το πρόσωπό του κοκκίνησε και ξεκίνησε να φυσάει με το κλαρίνο του τον άρρυθμο πρόλογο του χορού, με ισοκράτημα από τους άλλους, προτού αρχίσουν όλοι μαζί να συμπλέουν στον ρυθμό.

 Οι εορτασμοί του «παράνομου γάμου» ήταν στο αποκορύφωμά τους. Όλοι πια ήταν λίγο έως πολύ χορτασμένοι από τα εδέσματα και φτιαγμένοι από το «κρασί» που παρασκεύασε ειδικά για τον γάμο από διάφορα νόμιμα και παράνομα υγρά και αέρια, ο φίλος του ζευγαριού, ο Καννάς, ο ειδικός χημικός μηχανικός - παρασκευαστής.

 Το ολόγραμμα που είχε διαλέξει η νύφη για να προβληθεί στον άδειο, γκριζοπράσινο και στις έξι πλευρές του χώρο της αποθήκης, εικόνιζε μια πλατεία «αρχαίου χωριού», με τον πλάτανό του, την κρήνη, χωριάτικα σπίτια με εξώστες γύρω - γύρω και πλακόστρωτα δρομάκια δενδροφυτευμένα και με διάφορα πολύχρωμα λουλούδια σε παρτέρια, τα οποία κεντροφεύγοντας ανομοιόμορφα, οδηγούσαν προς τις διάφορες κατευθύνσεις του «χωριού». Βεβαίως όλη η πλατεία ήταν γεμάτη κόσμο που γευόταν τα παρασκευάσματα του Καννά. 

 Ο Τομάτας και οι άλλοι δυό φίλοι του μουσικοί, ο Δελφίνης ο «επάφηχος» και ο Μαέστρος ο «ισοκράτης» της ορχήστρας, που έπαιζε το «ισοκράτειο», (το εξελιγμένο μουσικό όργανο εκείνο, το οποίο είναι έγχορδο, κρουστό και επαφικό, η συνδυασμένη χρήση του δε, με κατάλληλο χειρισμό και τεχνική, αναπαράγει τέλειο ηχητικό υπόβαθρο για οποιαδήποτε μελωδία), είχαν σταθεί κάτω από τον πλάτανο, και το εσωτερικό, πολύ πλατύ άνοιγμα της παράταξης των στημένων τραπεζιών ακριβώς μπροστά τους, έδινε αρκετό χώρο σ' αυτούς που χόρευαν.

Επαφήχειο

  - Πάμε! ... είπε ο Τομάτας. Ο Μαέστρος ξεκίνησε με εκείνο τον αγγελικό του τρόπο τον ρυθμό και ο Δελφίνης με το επαφήχειό του (επαφικό υπερεξελιγμένο απόγονο του βιολιού, με δύο ταστιέρες, χωρίς χορδές και δοξάρι, αναπαράγει ήχο και διακρίνει νότα με την διάρκεια και την πίεση της επαφής του δακτύλου στην ταστιέρα), συμπλήρωσε τις απαραίτητες «πινελιές» στον ηχητικό πίνακα, με νότες που μοιάζουν με κινήσεις του δελφινιού μέσα στο νερό και έξω από αυτό, εξ ου και τ' όνομά του.

 Όλοι σηκώθηκαν αμέσως μόλις άκουσαν τον ρυθμό και άρχισαν να χορεύουν τον τελευταίο χορό. Οι νεόνυμφοι, τα μέλη των δύο «παρανόμων οικογενειών» που πάντρευαν τα παιδιά τους, ο κουμπάρος με την οικογένειά του, ο παπά-Χριστόδουλος Κεραυνός (ο ήρωας αυτός κληρικός που τόσα χρόνια --πόσα; ... αρκετά αν δεν κάνω λάθος ... ή μήπως κάνω λάθος;-- ζούσε στα όρη και στις τρύπες των βουνών και μόνο τώρα τελευταία άρχισε να έρχεται σε επαφή με το ποίμνιό του --και αυτά που τους είπε, αν και τους φάνηκαν απίστευτα, έριξαν σπίθες ελπίδας στην ξεραμένη τους καρδιά και άναψαν φωτιά μέσα τους--), και όλοι οι υπόλοιποι καλεσμένοι είχαν διασκεδάσει αρκετά πλέον, αν και όχι τόσο όσο θα ήθελαν, αλλά έπρεπε να φύγουν για να παραδοθεί ο χώρος καθαρός από τον κουμπάρο στον φίλο του αποθηκάριο σε λίγη ώρα.

Ο ΓΕΝ.Ε. αν και τουλάχιστον δυσλειτουργούσε στην Κωνσταντινούπολη, πάντως δεν ήταν ανίσχυρος. Σύμφωνα με το ΡΑ.ΔΙ. τα Ρωσικά στρατεύματα με αρχηγό τον στρατηγό Αλεξέϊ Ρως, κατέρχονταν από τον Βορρά και μάλλον είχαν ήδη φθάσει στις παρυφές του όρους Κάμηλος, απέναντι από το στρατηγικό σημείο - πέρασμα προς την πόλη «Ναός της Ιερουσαλήμ» όπου δεσπόζει το χωριό Δαρδαγεμών.

Εκεί, από την πλευρά του Νότου είχαν παραταχθεί οι δυνάμεις της ΔΙ.ΚΥ. και τον περίμεναν. Όλοι αναμένουν την φοβερή σύγκρουση του Κ.Ο.Σ. με τον επαναστατημένο στρατηγό Αλεξέϊ, και διακατέχονται από μεγάλη αγωνία για την τελική έκβαση και το αποτέλεσμα αυτής της «ανταρσίας».

Το ΡΑ.ΔΙ. μετέδιδε επίσης ότι στην κάθοδό του προς την πόλη «Ναός της Ιερουσαλήμ» ο Αλεξέϊ είχε ήδη καταλάβει την επιφάνεια της Κωνσταντινούπολης και τους περισσότερους κόμβους ελέγχου του ΓΕΝ.Ε. Οι δονήσεις που ένοιωθαν από πάνω τους οι υπόγειοι κάτοικοί και η απαγόρευση ανόδου στους θόλους παρατήρησης επιφανείας πριν λίγο καιρό, συνηγορούσαν για την μεγάλη μάχη που έγινε.

Πολλοί λένε ότι έγινε πραγματικό μακελειό. Ότι η θάλασσα και οι ακτές του Βοσπόρου, της Προποντίδας, και του Κεράτιου κόλπου είχαν βαφτεί κόκκινες από το αίμα! ...Τίποτα δεν ήταν σίγουρο ... Βέβαια όταν επετράπει η άνοδος, οι πρώτοι περίεργοι που ανέβηκαν στους θόλους παρατήρησης από όπου έβλεπαν διάφορα σημεία της επιφάνειας, όλα ήταν όπως τα έβλεπαν πάντα ... σχεδόν!

Ίσως - ίσως να αισθάνονταν και αυτοί την μικρή αλλαγή του περιβάλλοντος και της ατμόσφαιρας που συνειδητοποίησε ο Τομάτας --καθώς είχε πολύ καιρό να δει την επιφάνεια--, αλλά δεν ήταν σε θέση να την προσδιορίσουν ακόμη. Πάντως η επιφάνεια είχε καθαριστεί ή/και παραλλαχθεί επιμελώς από την «Περιβαλλοντική Υπηρεσία». Σε λίγο καιρό βέβαια, θα σταματούσαν αυτά.

Στην διοίκηση της Κωνσταντινούπολης επικρατούσε χάος! Οι Ρώσοι αγωνίζονταν να αποκτήσουν 100% τον έλεγχο αυτοματισμού του δικτύου (και καλώς έπρατταν, δεν έπρεπε να καταστραφεί το δίκτυο). Όσο πιο πολλοί κόμβοι ελέγχου περιέρχονταν στον έλεγχό τους, τόσο περισσότερο εξασθενούσε ο ΓΕΝ.Ε. Αυτός ήταν και ο λόγος που η «Υπηρεσία Δικαιοσύνης», της οποίας τις αποφάσεις εξέδιδε ο Κ.Ο.Σ. ωσάν άλλος σοφός Σολομών, υπολειτουργούσε και υπήρχε σχετική ελαστικότητα στις ποινές που επιβάλοντο ποικιλοτρόπως.

Αναμένονται οι εξελίξεις!

(Συνεχίζεται)

 Τομάτας > 1. > 2. > 3. > 4. > 5. > 6. > 7.  > 8. > 9. > 10. > 11. > 12.